Verplaatsing naar Pretoria

Vanmorgen hadden we eerst een afspraak met de lokale agent die ons alle info uitreikte over onze reis. Een aardige man die bij de Wereldomroep heeft gewerkt vanuit Zuid- en West-Afrika. Naast de reisinformatie ook veel praktische info gekregen over veiligheid en dergelijke. Zuid-Afrika is nog steeds een land met veel criminaliteit dus je moet altijd wel oppassen.
Om 09.00 uur zou ook de huurauto komen maar dat gebeurde maar niet. Die reisagent is daar aardig zoet mee geweest maar uiteindelijk werd de Nissan na 11.30 uur bij de lodge afgeleverd. We hoefden maar een klein stukje vandaag naar Pretoria. Dat ligt net ten noorden van Johannesburg. Overigens snap ik nu ook de lage temperatuur in Johannesburg want dat ligt op een plateau van 1700 meter hoogte.
Mijn eerste ervaring nu opgedaan met links rijden. Het ging me niet slecht af, maar je moet echt goed opletten, vooral bij het naar rechts afslaan en ook een rotonde rechtsom rijden is wel wat vreemd.

We zitten in een leuke lodge in een rustige buitenwijk van Pretoria. Gisteren zaten we langs een doorgaande weg en ook hier heb je asociale motorrijders die tot in het rood doortrekken op hun motorfiets. Komende nacht zal dus wel wat stiller zijn, gok ik.
Vanmiddag wilden we 3 plaatsen in Pretoria bezoeken, het Voortrekkersmonument, Church Square en de Union Buildings.

Het Voortrekkermonument is een gebied met onder andere een groot monument dat is opgericht ter ere van de Voortrekkers. Dat was een groep Nederlandstalige Afrikaner boeren die het door de Britten geannexeerde Kaapkolonie in het westen ontvluchtten om landinwaarts onafhankelijke boerenstaten te stichten. Dit waren onder andere afstammelingen van Hugenoten die op de Westkaap een Nederlandse kolonie hadden gesticht welke door de Engelsen met geweld was ingenomen. Die boeren gingen dus hun geluk beproeven in het oosten van dat gebied en trokken met ossenkarren dat onherbergzame gebied in. Veel van de namen van die Voortrekkers herkennen wij vanuit de haagse Transvaal, zoals Piet Retief, Andries Pretorius en Sarel Cilliers, om er maar enkele te noemen.
Daarna gingen we naar het centrum van Pretoria voor Church Square. Dat zou een pracht van een plein zijn en dat zou ook best kunnen, maar dit was nou typisch zo'n plek waar wij ons verre van happy voelden. We hebben zelfs onze fototoestellen niet voor de dag gehaald. Het betrof een plein, vooral bestaande uit een grasveld met een groot standbeeld in het midden en architectonisch mooie gebouwen eromheen. Wel waard om te fotograferen, dus! Mensen die mij kennen weten dat ik geen discriminerend type ben, maar toen wij zo rondkeken op het plein, waren wij werkelijk de enige blanke die daar liepen en vrijwel alle ogen waren gericht op de twee overduidelijke toeristen. Wij waren dus weer snel terug bij de auto die wij net een straat voor het plein hadden geparkeerd. De zwerver die beloofde op onze auto te passen hebben wij beloond met 10 rand omdat alles er nog in zat en toen zijn wij maar snel doorgereden naar de Union Buildings.
Hier zetelt de Zuid-Afrikaanse regering. Het is een gebouw in de vorm van een halve maan van 275 meter lengte. De ene helft is van de Afrikaner en de andere helft van de Engelstalige blanken en is in 3 jaar gebouwd vanaf 1910. In 1994 werd Nelson na zijn vrijlating hier als president van Zuid-Afrika ingehuldigd. Voor de Unions Building ligt op de lange helling naar het centrum van Pretoria een prachtig park en daar staat een zeer groot beeld van Nelson Mandela. Dat was voor mij een must see in Pretoria en ironisch genoeg kijkt hij met zijn bekende glimlach naar het Voortrekkermonument dat in de verte op de heuvel aan de andere kant van Pretoria ligt.

Morgen hebben we langste rijdag voor de boeg, ruim 400 km naar Hazyview waar we 2 overnachtingen hebben. Kan ik mooi aan het links rijden wennen.