.....en terug thuis!

Nu, weer terug thuis kunnen we mooi terugkijken op een heerlijke vakantie. We zullen een aantal dingen de revu laten passeren.

Allereerst de accomodaties. Om globaal de top-10 te noemen:
Pungwe Bushcamp in Mayeleti Gamereserve staat wel op nummer 1. Zo een unieke lokatie midden in een reservaat zonder veilige hekken er omheen, geen elektriciteit en zo'n enorme sfeer! Het principe is basaal en eenvoudig maar zo geweldig. Elke dag start met een wandelsafari om 06.00 uur, rond 10.00 uur uitgebreid brunchen, rond 14.00 uur nog wat eenvoudigs te eten, 14.30 uur een gamedrive met wat te drinken en knabbelen en rond 19.30 uur een uitgebreide avondmaal en dan rond 21.00 uur slapen in een sprookjesomgeving. Werkelijk fantastisch! De beste aanrader voor degene die in het oosten of het Krugerpark gamedrives wil gaan doen en een plek waar we graag nog eens naar teruggaan. Ook Idle & Wild in Hazeyview was een mooie stek. Eigen rondavels in een enorm mooie tuin. Ook dat is een goede aanrader. Tenslotte is ook Reilly Rock Hilltop Lodge een fantastische plek om te vertoeven midden in Mlilwane Gamereserve in Swaziland. Ook een uniek concept zeker ook wat ebtreft de gezamelijke avondmaaltijd rondom het kampvuur.

St. Lucia was een verrassende plaats om te verblijven. We hebben daar elke minuut benut en helaas zijn we niet meer toegekomen aan de whalewatching. Nadeel van St. Lucia was dat het echt een Nederlandse enclave leek. Zoveel gezinnen met erg jonge kinderen, was niet leuk meer. Kom ik straks nog op terug.

We hebben veel gamedrives gedaan en veel dieren gezien. De Big Five helaas niet compleet gekregen omdat de luipaarden zich niet wilden laten zien. Maar we hebben zo ontzettend veel andere dieren gezien die wellicht net zo zeldzaam zijn of zelfs nog unieker. De Bateleur Eagle is daar een van maar ook enkele inheemse reigers die je zelden te zien krijgt en wat te denken van de Afrikaanse Visarend. Je ziet dat de guides hier ook erg enthousiast worden van de ijsvogels die je toch best regelmatig ziet en ook guides pakken net als de toeristen snel hun fototoestellen. Dat zegt wellicht genoeg!

Ook leuke mensen ontmoet die soms enigszins parallel met ons meereisden. Een stel uit de omgeving Oss in het bijzonder die we toevallig gisteren ook nog tegenkwamen tijdens een break langs de snelweg. Zij moesten een eerdere vlucht hebben want zij vlogen via Frankfurt met Lufthansa.

Gisteren voor vertrek waren we wat vroeg in Johannesburg dus we besloten even het centrum aan te doen. We hadden begrepen dat het echt een interraciale stad was, maar in het hele centrum hebben we slechts 5 blanke mensen gezien en het centrum nodigde ook niet echt uit om uit te stappen. Toen maar doorgereden naar de luchthaven, de huurauto ingeleverd en uitgebreid gegeten in een heerlijk restaurant.

Over huurauto gesproken. We hebben het dus moeten doen met een Nissan Almera. Twee grote hardcase koffers passen dan niet in de kofferbak. Eentje moest dus op de achterbank. Het hield niet echt over, maar het was de goedkoopste met een automaat en dag leek mij wel handig als je ook nog aan het linksrijden moest wennen. Achteraf hebben we zo ontzettend veel over gravelroads gereden dat een wat grotere auto die hoger op z'n pootjes staat wel handiger was geweest. Een 4x4 zou wat overdreven zijn geweest, maar erg veel wegen was dat wel erg handig geweest. Maar de Almera heeft ons weer veilig tot aan de luchthaven teruggebracht en we hebben bijna 3000 kilometertjes gereden.

De terugvlucht was een klein drama en dan kom ik terug op die lieve kindertjes.
Als je kleine kinderen hebt, ga dan alsjeblieft kamperen of naar leuke Franse all-inclusives met entertainmentprogramma's voor de kinderen. Als je dan zonodig naar een bestemming wilt waar je minstens 12 uren in een kleine ruimte zit en nauwelijks bewegingsmogelijkheden hebt, neem dan een privevliegtuig. Een autoritje van een uurtje is vaak al te lang en dan wordt je al gestoord achter het stuur, wat verwacht je dan als je 12 uur moet stil zitten. En inderdaad hadden we ook veel last van turbulentie, dus je moet dan dat gordeltje omlaten en dat pikt geen enkele baby. Als je dan perse je net-niet-zuigelingen mee wilt nemen op zo'n vlucht met 300 man aan boord, zorg dan dat je handbagage is voorzien van duc-tape en Amarula. Dit wil effectief werken bij schreeuwende en gillende erg kleine kinderen. We gaan denk ik nachtmerries hebben van dat gegil. En zeg nu niet van: ja, maar het is ook zielig voor die ouders zelf. NEE!!! Zij doen het niet zichzelf aan, maar ook de betrokken kinderen en ook de rest van het vliegtuig. Neem gewoon je kinderen mee naar Zuid-Afrika als ze er aan toe zijn. Please?

Van echt rusten gedurende zo'n nachtvlucht komt dan niet veel, dus we zijn goed moe!

Maar als we de terugreis niet meerekenen dan is deze reis echt perfect geweest en ik kan hem jullie allemaal aanraden. Boeken bij Zuidafrikaonline.nl is ook zo'n aanrader. Een flexibele reisorganisatie met werkelijk leuke onderkomens.

Wandelen in de Drakensberg

Vandaag hebben we een lekker forse wandeling gemaakt in de Drakensberg. Je kunt kiezen uit talloze wandelingen en eigenlijk zijn het allemaal al gauw klauterpartijen met grote hoogteverschillen. Het weer zat mee, behoorlijk wat zon maar niet te heet. Aan het einde kwam er zelfs wat grijze bewolking over de toppen maar het bleeg droog. We liepen een route langs een tweetal watervallen en door enkele beboste gedeeltes in de bergen en dat leken net regenwouden. De bossen lagen allemaal aan de zuidzijde van de bergen, dus grotendeels in de schaduw.
Uiteindelijk ruim 5 uur behoorlijk doorgestapt en alle scrambled eggs geprobeerd eraf te lopen en morgen zullen we wel spierpijn hebben.
Voor de wandeling en erna nog in totaal 2 caches gevonden, de laatste bij een winkeltje waar ze Venco drop verkochten. Dat heb ik nog nooit in het buitenland gezien.

Reisdag naar de Drakensberg

Vandaag hadden we een rit van meer dan 200 km naar onze laatste accomodatie, Ardmore Guestfarm, in Champagne Valley, net ten zuidwesten van Winterton.
Bij de term Drakensberg zou je denken aan 1 berg, maar het betreft een bergketen in het oosten van Zuid-Afrika. Het gedeelte waar wij zitten bestaat uit een zuidelijk, noordelijk en centraal gedeelte en deze delen vormen de grens met het koninkrijk Lesotho. De Drakensberg staat op de wereld erfgoedlijst.
De guestfarm waar wij zitten zit op 1111 meter hoogte. Het is hier nu 17.32 uur als ik dit schrijf is de zon net echter de bergen ondergegaan. Het was een mooie zonnige dag vandaag maar inmiddels is het hier redelijk bewolkt. De lodge waar wij zitten heeft een open haard en die heb ik zojuist maar aangestoken, want het begint ook behoorlijk fris te worden.
We zijn vanmorgen eerst langs een Safari & cultuurdorp van de Zulu's geweest, genaamd Phezulu. Daar uitleg gehad over de gebruiken en leefgewoontes van de Zulu's, waaronder ook de gebruiken rondom een huwelijk. Was leuk en interessant!
Vervolgens over de snelweg noordwestelijk gereden tot Howick en daar de R103 gevolgd tot Mooi Rivier, via een mooie bochtige route die de Meander Midlands wordt genoemd. Ongeveer halverwege die route was een motorrijder aangereden, gezien de schade aan zijn motorfiets frontaal. Hij lag gewond in de berm, maar leefde gelukkig nog. Slechter is het gisteren afgelopen met een jongetje dat dood was gereden. Reisgenoten die een beetje paralle route als ons volgen kwamen daar langs, net toen het was gebeurd. Hier wordt soms echt idioot gereden. Een weg met totaal 2 rijstroken rijden ze soms met 4 naast elkaar en ook met hoge snelheid. Dat terwijl er vaak mensen, koeien of geiten langs de weg lopen of busjes die zomaar stoppen om mensen te laten in- of uitstappen. Niet raar dat zo'n ongeluk dan gebeurt maar wel triest. Ik gok dat toeristen nog de beleefdheid hebben om op gepaste afstand een voetganger te passeren. Door de Afrikaners wordt dat echt nauwelijks gedaan, die denderen er vlak langsheen.
Op de Meander Midlands zijn we langs de Capture Site van Nelson Mandela gekomen. Daar is hij aangehouden als start van zijn bijna 28 jaar gevangenschap. Hij was wel eens eerder aangehouden maar heeft toen korter vastgezeten. Daar was in een schuur een klein Apartheidsmuseum ingericht. Ook het monument bezocht daar van de beeltenis van Nelson Mandela, bestaande uit vele verticale soort palen. Als je vanuit de ideale hoek kijkt vormen die het hoofd van Mandela. Ik voeg een foto toe, maar niet vanaf de ideale plek genomen. Dacht er te laat aan, sorry!

Reisdag naar Umhlanga Rocks

Vandaag moesten we langs de kust een stukje zuidwaarts rijden naar Umhlanga Rocks, een badplaatsje net boven Durban. We waren hier al op tijd, rond een uurtje of 1 in de middag. De lodge waar we nu zitten lijkt echt heerlijk. Een erg mooie ruime kamer, een zwembadje in de mooie tuin, een erg aardige eigenaresse, een fantastische ligging met een paadje over 50 meter naar het zandstrand van de Indische Oceaan. Wat wil een mens nog meer!! Wellicht net nu iets zonniger weer zou wel lekker zijn. Net even op het strand gelegen en het wordt snel heiig en bewolkter. Ter hoogte van Umhlanga Rocks is het gevaarlijk in de oceaan, wat betreft haaien. Een stuk noorderlijker is over een lang stuk een strook oceaan beveiligd met Sharknets. We zij  dus maar niet wezen zwemmen!
Over het weer gesproken. Daar hebben we echt niet over te klagen gehad. Alleen in Hazyview, de dag dat we de Panoramaroute deden hadden we regen en veel bewolking. Verder hebben we nog geen druppel regen gehad en vrijwel alleen uitbundige zon. Het is zelfs voor Zuidafrikaanse begrippen uitzonderlijk droog en warm. We treffen het dus!
Vandaag is voor de rest een relaxdag (geweest), rustig aan zuidwaarts reizen, niksdoen op het strand, een cache op 405 meter gevonden, de blog bijwerken en dan dadelijk met de auto een minuut of 6 noordwaarts naar een restaurantje op aanraden van de eigenaresse van Zeranka Lodge. Ben benieuwd.

Oh ja, voor de trouwe volger had ik nog beloofd die bijzondere vogel op te zoeken die we gespot hebben en waar ook de guide zo enthousiast over was. Dat was tijdens de hippo & croc boatsafari in de St. Lucia Estuary. Dat betrof een Striated Heron, die jullie natuurlijk beter kennen als de Mangrovereiger, of voor degenen die mee willen schrijven: Butorides striata atricapilla. Zal een foto die we gemaakt hebben hieronder bijplakken.

Hluhluwe-iMfolozi National Park

Vandaag een bezoek gebracht aan het Hluhluwe-iMfolozi National Park, een immens park die de Big Five huisvest. De wekker ging om 04.30 uur en om 05.00 uur stond de guide met zijn jeep voor de deur. Bij een tankstation nog even een grote zak ijsklonten gehaald, en nog 4 gasten in een ander verblijf. Deze hadden zich verslapen, althans dachten dat ze pas 06.00 uur opgehaald zouden worden. Die zijn dus wreed uit hun slaap gewekt en stapten binnen 5 minuten in de jeep.
Zoals de naam feitelijk al zegt betroffen dit oorspronkelijk 2 afzonderlijke parken maar die zijn inmiddels samengesmolten tot 1 park. Wij hebben ons vandaag gericht op het zuidelijk gelegen iMfolozi. Dit is een erg heuvelachtig park, zeker in vergelijking met het Krugerpark. Op sommige plaatsen kun je dus wat verder kijken. Naast de gebruikelijke impala's (die moeten haast wel een minderwaardigheidscomplex krijgen want ze worden bijna niet meer gefotografeerd door ons), giraffen en kudu's zagen we al snel behoorlijk wat witte neushoorns. Op de terugweg botsten we haast op een moeder met haar kalf, die vervolgens via de bosschages om ons heen liep. Kon met de tablet nog net een foto van de konten maken.
Mooi was ook een drietal leeuwen die we zagen. Twee mannetjes en een leeuwin. Er zou nog een 2e leeuwin bij zijn, maar die hebben we niet gezien. Er zat ook veel ander wild in de buurt, dus wij hoopten op wat spektakel, maar dat is er niet van gekomen. Een groep buffels zal niet snel worden aangevallen door slechts 2 leeuwinnen en de impala's hielden de leeuwen van een afstandje ook goed in de gaten. Opvallend is dat daar waar met name de leeuwinnen zijn, de lucht vaak krioelt van de gieren. Ik had dat al vermeld bij Pungwe Bush Camp in Mayeleti Reserve, en hier was het net zo. Ook hebben we een uiterst zeldzame Bateleur Eagle gezien. De guide had hem nog nooit in het wild gezien. Bij de leeuwen bevond zich ook nog een Marabou Stork, een uiterst lelijke maar gevaarlijke ooievaarsoort. Zou zomaar bij de Ugly Five kunnen horen samen met de warthog, die we overigens ook veel hebben gezien.
Een luipaard hebben we ook vandaag niet gezien, maar dat is nu typisch zo'n dier dat er moeite voor doet om niet gezien te worden. De gids heeft hem het afglopen jaar ook maar 2 x gezien.
Vandaag hier maar 2 olifanten gezien die net gingen drinken in een half opgedroogde rivier die door het park gaat. Gisteren had de guide hele kuddes gezien en geen leeuwen en nu  toch 4 van de 5 Big's gezien.
Tijdens de lunch ook nog snel even een cache binnengehaald die op 80 meter van ons plekje verstopt lag, dus de dag kan niet meer stuk.
Het einde nadert. Morgens trekken we langs de kust zuidwaarts, maar daarover uiteraard later meer.

Filmpje van een groep hippo's

Hippo's in St. Lucia Estuary: http://youtu.be/OoJY1YOmhvo

De St. Lucia Estuary

Vanmorgen hebben we eerst een bezoek gebracht aan de St. Lucia Estuary, een deel van iSimangaliso Wetland Park en is het gedeelte van de rivier bij St. Lucia dat uitmondt in de Indische Oceaan. Dit gebied is bekend om zijn grote populaties nijlpaarden en krokodillen, mangrovebossen maar ook haaien.
De nijlpaarden grazen 's nachts als het donker is in het aangrenzende reservaat maar ook in St. Lucia zelf, vanwege het zoeter smakende gras. Voor het licht wordt gaan zij weer het water in om te rusten. Onderweg 3 grote groepen nijlpaarden gezien en wat ook erg bijzonder was, een 2 nijlpaarden die aan het paren waren. Dat was behoorlijk uniek en dat 'liefdesspel' kan we een paar dagen duren.
Nijlpaarden hebben een uiterlijk dat je echt op het verkeerde been zet. In Zuid-Afrika worden jaarlijks 3000 mensen gedood door nijlpaarden en dat is veel meer dan door de andere wilde dieren. Nijlpaarden kunnen rennen met een snelheid van bijna 45 km/uur maar zij kunnen dat slechts 300 meter volhouden.
Een krokodil laat zich 's morgens vroeg niet zo makkelijk zien, maar op de terugweg hebben we er een aantal gespot, waarvan er eentje ook nog uit het water was gekropen. Krokodillen verliezen bij hun jacht ook veel tanden. Onder elke tand groeit echter altijd weer een nieuwe. Op een bepaald moment raken die tanden op en verhongert een krokodil. Dit kan echter lang duren. De gids werkt ook bij een onderzoekscentrum voor krokodillen en daar is eens een krokodil ontsnapt waarvan de bek was dichtgemaakt met tape. Die krokodil vonden ze na 18 maanden terug, wel sterk verzwakt maar dus nog wel levend. Bij een krokodil werkt het dus net als bij olifanten: als de tanden of kiezen op zijn sterf je de hongersdood.
Behalve de hippo's en crocs hebben we ook nog heel wat vogels gespot. Een daarvan is de African Fisheagle, een visarend die alleen in Afrika voorkomt. Ook een Pied Kingfisher gezien, een van de zeven soorten ijsvogels die Zuid-Afrika rijk is. Die is een overwegend wit-zwarte ijsvogel en die zie je hier redelijk wat vliegen en jagen op visjes.
Ook zagen we een Goliath heron, in Nederland bekend als de reuzenreiger. Het is de grootste reiger die er bestaat en komt slechts voor ten zuiden van de Sahara. Ook zagen we een uiterst zeldzame reigersoort waar zelfs de gids enthousiast van werd en foto's van probeerde te maken. De naam is mij echter ontschoten, maar als we de foto's die wij ervan gemaakt hebben nader hebben bekeken, zal ik de naam in een volgende blog nog vermelden.

In de middag hebben we nog wat gewandeld bij het strand en mogelijk gaan we nog kijken of we alsnog whalewatching kunnen doen, mogelijk zaterdagochtend voordat we zuidwaarts trekken. Je start daar weer vanaf het strand en ook de landing is net als in Plettenberg Bay, maar hoge snelheid het strand op varen. De mogelijkheid ervan gaan we dus nog even bekijken.

Daarna hebben we kort een bezoek gebracht aan het Crocodile Center waar krokodillen worden opgevangen, bestudeerd en gefokt.
Op de foto's achtereenvolgens een grotere groep nijlpaarden, een krokodil die net op de kant was gekropen en boven in de boom de African Fisheagle.