Vanmorgen hebben we eerst een bezoek gebracht aan de St. Lucia Estuary, een deel van iSimangaliso Wetland Park en is het gedeelte van de rivier bij St. Lucia dat uitmondt in de Indische Oceaan. Dit gebied is bekend om zijn grote populaties nijlpaarden en krokodillen, mangrovebossen maar ook haaien.
De nijlpaarden grazen 's nachts als het donker is in het aangrenzende reservaat maar ook in St. Lucia zelf, vanwege het zoeter smakende gras. Voor het licht wordt gaan zij weer het water in om te rusten. Onderweg 3 grote groepen nijlpaarden gezien en wat ook erg bijzonder was, een 2 nijlpaarden die aan het paren waren. Dat was behoorlijk uniek en dat 'liefdesspel' kan we een paar dagen duren.
Nijlpaarden hebben een uiterlijk dat je echt op het verkeerde been zet. In Zuid-Afrika worden jaarlijks 3000 mensen gedood door nijlpaarden en dat is veel meer dan door de andere wilde dieren. Nijlpaarden kunnen rennen met een snelheid van bijna 45 km/uur maar zij kunnen dat slechts 300 meter volhouden.
Een krokodil laat zich 's morgens vroeg niet zo makkelijk zien, maar op de terugweg hebben we er een aantal gespot, waarvan er eentje ook nog uit het water was gekropen. Krokodillen verliezen bij hun jacht ook veel tanden. Onder elke tand groeit echter altijd weer een nieuwe. Op een bepaald moment raken die tanden op en verhongert een krokodil. Dit kan echter lang duren. De gids werkt ook bij een onderzoekscentrum voor krokodillen en daar is eens een krokodil ontsnapt waarvan de bek was dichtgemaakt met tape. Die krokodil vonden ze na 18 maanden terug, wel sterk verzwakt maar dus nog wel levend. Bij een krokodil werkt het dus net als bij olifanten: als de tanden of kiezen op zijn sterf je de hongersdood.
Behalve de hippo's en crocs hebben we ook nog heel wat vogels gespot. Een daarvan is de African Fisheagle, een visarend die alleen in Afrika voorkomt. Ook een Pied Kingfisher gezien, een van de zeven soorten ijsvogels die Zuid-Afrika rijk is. Die is een overwegend wit-zwarte ijsvogel en die zie je hier redelijk wat vliegen en jagen op visjes.
Ook zagen we een Goliath heron, in Nederland bekend als de reuzenreiger. Het is de grootste reiger die er bestaat en komt slechts voor ten zuiden van de Sahara. Ook zagen we een uiterst zeldzame reigersoort waar zelfs de gids enthousiast van werd en foto's van probeerde te maken. De naam is mij echter ontschoten, maar als we de foto's die wij ervan gemaakt hebben nader hebben bekeken, zal ik de naam in een volgende blog nog vermelden.
In de middag hebben we nog wat gewandeld bij het strand en mogelijk gaan we nog kijken of we alsnog whalewatching kunnen doen, mogelijk zaterdagochtend voordat we zuidwaarts trekken. Je start daar weer vanaf het strand en ook de landing is net als in Plettenberg Bay, maar hoge snelheid het strand op varen. De mogelijkheid ervan gaan we dus nog even bekijken.
Daarna hebben we kort een bezoek gebracht aan het Crocodile Center waar krokodillen worden opgevangen, bestudeerd en gefokt.
Op de foto's achtereenvolgens een grotere groep nijlpaarden, een krokodil die net op de kant was gekropen en boven in de boom de African Fisheagle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten