Kruger National Park

Zoals gezegd lieten we met pijn in ons hart Pungwe Bush Camp achter ons en gingen weer terug, noordwaarts, naar de Orpen Gate, een van de vele ingangen van Kruger National Park.
De reis ging naar het kamp Pretoriuskop, zo'n beetje de eerste lokatie waar een kamp werd opgericht in het Krugerpark. Het zou een reis zijn van zo'n 200 km.
Vanaf de gate besloten we de zandwegen te nemen. Dat zou enerzijds korter zijn (absoluit niet wat betreft tijd) en we hoopten zo meer dieren te zien. Goedbeschouwd reden wij het eerste deel zuidwaarts langs de grens van onze voorgaande Manyeleti reserve. De dag daarvoor zagen wij tijdens onze avond gamedrive een fikse bosbrand vanuit de richting van het Krugerpark en nu kwamen wij daarlangs gereden. Met name de bomen op de grond smeulden nog steeds en het was een erg groot gebied. Branden worden hier niet bestreden. Vermoedelijk geldt dat alleen voor de camps en gates maar niet voor de natuur. Alles blijft liggen zoals de dieren en het vuur het achterlaten. Olianten zijn echt de vernielers van de natuur. Op de 2 reisdagen door het Krugerpark zien we talloze plaatsen waar de bomen zijn ontworteld, afgebroken of waar afgetrokken stammen liggen. Volgens Isaac, de ranger van Pungwe, zouden de olifanten dat vermoedelijk bewust doen om ook de kleinere dieren, zoals de antilopen en kudu's en nog kleinere steenbokken eten te gunnen.
Uiteindelijk hebben we nog behoorlijk door moeten rijden omdat we om 18.00 uur binnen het kamp moesten zijn. Daar hadden we nog mazzel mee omdat het 1 augustus was. Op 31 juli had dat nog 17.30 uur geweest. Kom je te laat bij je camp of de gate, kost dat 150 Rand boete.
Aangekomen in Pretoriuskop heb je wel een kleine cultuurschok te verwerken. Het is een soort Sporthuis Centrum (hoezo, ouwerwets!!), geen wifi, redelijk belegen huisje en niet helemaal schoon en niet eens een gewoon restaurant. De enige eetmogelijkheid was een Wimpy, een soort McDonalds. Daarvoor ga je echt niet naar Zuid-Afrika. Uiteindelijk daar nog eel redelijk gegeten en zelfs geslapen. Een belangrijk eetalternatief is hier de Zuid-Afrikaanse braai, wat wij barbecue noemen. Dat werd hier dus ook redelijk massaal gedaan, maar wij hadden niet zoveel tijd om alle spullen daarvoor in te slaan voor 1 nachtje in dit camp.
De volgende ochtend hebben we ook ontbeten in de Wimpy. Het moet niet gekker worden!! En het was nog lekker ook.
Na het Wimpy-ontbijt zinn we via vooral tarredroads naar de uitgang Crocodile Bridge gereden, de meest zuidoostelijke uitgang van het Krugerpark, waarna we vanavond zijn geland in Trees Too Guest Lodge, een ontzettend fijn verblijf in Komatiepoort, net 10 kilometer ten zuiden van het park en ook 5 kilometer vanaf de grens met Mozambique. Overigenz is hier in 1984 het Akkoord van Komatiepoort getekend waarmee de Zuid-Afrikaanse regering met wie van Mozambique afsprak dat er geen wapens zouden worden geleverd aan de ANC en aan een Mozambiquaanse vrijheidsbeweging in die tijd.

In het Krugerpark hebben we uiteraard weer veel dieren gezien maar de neushoorn en het luipaard helaas nog niet. Inmiddels weten we sinds Pungwe uitstekend hoe neushoornpoep eruit ziet maar die krengen laten zich niet zien, hoewel er 3000 jn het Krugerpark rondhobbelen. Een Nyala is veel zeldzamer, slechts 300 stuks en die hebben we al gezien in Manyeleti en in het Krugerpark. Verder veel olifanten, een aantal giraffen, krokodillen, nijlpaarden en vandaag weer 3 leeuwen en dan heb ik het nog niet over de talloze antilopen, kudu's, en andere bokken en ontzettend veel bijzonder mooie vogels. Man, wat hebben die mooie kleuren! Waar we de leeuwen zagen was een verkeersinfarct ontstaan. Ik durf te wedden dat de meeste mensen daar niet eens wisten dat dit vanwege de leeuwen was. Toevallig stak daar ook nog een hele groep olifanten een water over.

Morgenochtend worden we door de eigenaresse van Trees Too Guest Lodge bijgesproken over bezienswaardigheden op onze route naar Swaziland. Dat krijgen we tijdens het ontbijt te horen. Er was hier nog een Nederlandse stel die ook die kant op gaat maar die gaan geloof ik niet naar onze volgende bestemming. In SwZiland verblijven wij 2 nachten en op dag 2 zal daar ook een stel arriveren die deels ons programma doet maar ietsje achterloopt. Hen kwamen we al tegen in Hazyview en Pungwe en se doorlopen ook samen het programma in St. Lucia, na Swaziland. Maar over Swaziland volgen de details later.